kruidentuin Rosette.Peperpot,Berlijn Matta.

Maandag 20 februari
Onze Jorick is jarig vandaag, zeven jaar geworden . Vanmorgen een app gestuurd naar Susanne en haar gefeliciteerd en later in de middag een video gestuurd naar Jorick. We kregen een video gesprekje van Jorick weer terug. Een lief mannetje.
Arnold had contact gelegd met een kruidenkwekerij” Rosettes organic garden” aan de Libanonweg in Lelydorp. We hebben wat heen en weer geappt om een afspraak voor vandaag te maken. We zouden er om elf uur zijn , maar het adres klote niet. Niemand kende het bedrijf. Dus maar verder gereden op de Libanonweg over de brug. Arnold zag aan de linkerkant Moringa bomen. Dus daar moest het wel zijn. De honden , echte pitbulls, zaten gelukkig achter het hek. Door hun geblaf werden we aangekondigd bij een leuke mevrouw. We kregen een interessante rondleiding . De eerste bloemen die ik zag waren van de koemis koetjing. Die hadden we ook gezocht in Indonesië op Celebes. Ze worden medicinaal gebruikt tegen nier ziekten, nierstenen etc. De plant wordt hier kattensnor genoemd. Verder veel Moring bomen . Het blad van de Moringa wordt gedroogd en er wordt thee van gemaakt. Het schijnt heel gezond te zijn, een beetje een wereld hype. Verder was er Afrikaanse Hibiscus , hier sjoerie genoemd. Lippi alba, hier marva, voor de thee. Pommes de cithere voor het sap en nog veel meer. We hebben afgesproken dat we een bestelling door zullen appen net voordat we weggaan. Dan is de thee het verst.

Dinsdag 21 februari Een bezoekje aan een hydrocultuur bedrijf.

We gaan in Paramaribo in de buurt van de Kwatta weg een bedrijfje bezoeken dat zich specialiseert in hydrocultuur zeg maar groentgen kweken op water met een voedingsoplossing. Leuk om te zien hoe kleinschalig ook i s het is voor mensen met weing ruimte de moeite waard voor eigen gebruik en als bijverdienste.

Woensdag 22 februari
Vandaag een flinke wandeling gemaakt op de plantage Peperpot. Om er t komen moesten we eerst over de Bosjesbrug om aan de ander kant van e Suriname rivier te komen. Aan de achterkant van de plantage aan de oost west verbinding is een heel, heel groot bezoekerscentrum gemaakt. Via een breed pad loopt je over de voormalig plantage, dat is nu oerwoud , naar de Suriname rivier. Ruim drie kilometer heen en dezelfde weg weer terug. Er staan onderweg informatie borden over de planten en dieren. Gelukkig loop je als je op tijd vertrekt in de schaduw van de bomen. Onderweg veel rode paloeloe ( Heliconia) Ik vind het nog steeds een indrukwekkende bloem. Ook zagen we heel veel kleine apen, Capucijner aapje. En veel kolibri’s . De kolibri komt af op de Heliconia die ze bestuiven. Toen we aan de rivier aangekomen waren wilden we nog naar de oude plantage gebouwen van Peperpot lopen. Maar het pad er naar toe lag helemaal in de zon zonder schaduw. Het was ons te warm want de afstand was nog 1,5 kilometer. Dan maar weer dezelfde weg terug , maar nu was er al veel meer zon, dus heet. Onze shirts waren doorweekt toen we terug bij het bezoekerscentrum waren. Een lekker kopje koffie en een cupcake smaakten heerlijk.

Donderdag 23 februari een luie dag ; het is vandaag erg warm.
Vrijdag 24 februari .
Nu weer op stap met de auto. Eerst richting Paranam en bij Kraka rechtsaf naar Berlijn. Dit dorp ligt aan d Pararirivier en is een voormalige houtkap plantage. Het is een klein dorpje met een Creoolse bevolking. De oude houten kerk stond net in de steigers en wordt weer opgeknapt. We zijn gaan lopen door de Hoofdstraat en al gauw stonden we te praten met en bewoner die 35 jaar in Nederland had gewoond en in 2007 teruggegaan is. We konden in het dorp niet te drinken krijgen maar werden verwezen in de richting van Zanderij want daar was een toeristenprojekt Paloeloe. Dat klopte. We weden verwelkomt door Donovan van de Vijver, een Surinaamse jongen die met een Nederlands vrouw is getrouwd. Iets drinken kon niet, maar hij had wel echte koffie voor ons te drinken. Het is een zgn camping met een dagverblijf . Alles zelf gebouwd en ingericht. Het dagverblijf met een lange tafel en stoelen en banken langs de kant . Ze hebben slaap hutten en je kan er een tent met matrasje huren of je eigen tent opzetten. Het geheel ligt aan de prakreek waar je en heerlijke frisse duik in kunt nemen. .Het kwam Arnold bekent voor dit savanne bos. Daar had hij zich vaak door heen moeten kappen in zijn militaire periode. De kreek heeft de kleur van ccla en het zand is spierwit. Wat hebben we genoten van dit paradijsje.

Daarna door gereden naar het kampement waar Arnold vijftig jaar gleden militair was. Het heette toen bosbivak Zanderij. De ingang lag op een andere plek verder weinig verandert het zag er nog bijna net zo uit. Nog even met de wacht gepraat. Hij vertelde dat het nog steeds een jungle opleidingscentrum is. Het Franse vreemdelingen legioen was er net op bezoek voor oefeningen,
Op ons programma voor vandaag stond nor een indianen dorpje Matta. Het ligt richting Apoera. Na de afslag cola kreek rechts af een savanne weg in. Vijf kilmeter verderop het dorp. De omgeving is echt savanne met heel veel spierwit zand. Een prachtig gezicht. Dus geen oerwoud alleen laag struikgewas. Er zij nog een paar traditionele huisjes met palmendak te vinden.
Op de weg terug veel regen , maar het is nog steeds 26 graden.