18 en 19 februari Openhuis en Laarwijk

Zaterdag 18 februari Vandaag openhuis

Jenny en Bertus de eigenaren van onze bed en braekfast hebben open huis . De verbouwing van de studio’s en de buitenkeuken is op wat details na helemaal klaar. Tijd voor een feestje. Ze hebben wat mensen uit de buurt en wat familie uitgenodigd en de gasten van de B&B zijn ook uitgenodigd, We hebben Jenny de hele dag niet gezien, ze is aan het koken. En Bertus is rondom het huis aan het opruimen en schoonmaken. We worden om een uur of drie verwacht dus nog even tijd om wat anders tg doen. Vanmorgen naar resort Houttuyn gegaan om een kopje koffie te drinken. Het is een “wellness river resort”. Het ziet er prachtig uit . We kregen een flyer met informatie wat er te doen is op het gebied van massage, stonesensation, Yoga, etc. Er is een zwembad en je kijkt vanaf het terras op de Suriname rivier. Een plek om verwend te worden en te genieten.
Toen we terug kwamen waren de beide zussen van Jenny en een vriendin met aanhang al gearriveerd. We hebben kennis gemaakt en volgens Surinaamse gewoonte werd er al gauw gegeten. Het eten werd geserveerd vanuit de nieuwe buiten keuken. Heerlijke Surinaamse pindasoep met bananenballen , bruine bonen met rijst, pom, en een toetje met cake en ijs na. De marronmoeder van hiernaast kwam met kinderen en schoonzoon om hun zelfgemaakte pangi te laten zien. En ze lieten spontaan wat traditionele dansen zien . Al met al een leuke dag.



Zondag 19 februari
Vandaag op de fiets naar de markt in Domburg. Het is gelukkig droog en zonnig. Via de kortste route een zandweg , de Marinebasis weg, naar de Winston Churchil weg. De Churchill weg is geasfalteerd maar kuilen van 30 cm en meer betekent constante alert zijn. Aangekomen in Domburg , helaas geen markt. Miscommunicatie? We weten het niet. Maar gelukkig hadden we nog een alternatief op ons verlanglijstje De plantage Laarwijk. Dat is een van de oudste plantages aan de overkant van de Suriname rivier. Een huif korjaal lag al klaar. Arnold vroeg of we mee konden met de fiets. Geen probleem. In dit land kan heel veel, maar zoals onze vriend James altijd zei: “ Je moet een beetje je best doe””. Heerlijk zo even op het water. We passeren een aantal Nederlandse zeiljachtjes die de overtocht van Nederland naar Suriname gewaagd hebben. Wat een rust op de plantage , geen auto’s .Wel een paar taxibrommers en verder lopende mensen. Er wonen meer mensen dan ik gedacht had. Kleine Javaanse en Hindoestaanse boeren. Kleine huisjes aan een mooie zandlaan. Met mini dwarslaantjes en ook weer huisjes. Aan het eind van de zandlaanhoofdlaan gingen net mensen weg die bij hun familie op bezoek waren geweest. Praatje gemaakt en spontaan gaven ze ons wat te drinken en manja s (mango). De familie die er woonde vroeg ons om even bij hun huis te komen zitten om wat uit te rusten. Vader en moeder met zeven kinderen. Hij Javaan en zij Hindustaanse. De oudste dochter van zestien was al getrouwd en woont in Paramaribo. Ze werkt nog niet, ze gaat naar de 2e Mulo. Ze hadden veel vruchtbomen rond het huis. Zoals zogenaamde sterappels, het zijn geen appels zoals wij die kennen maar ze lijken er aan de buitenkant op. ( Cainito , Chrysophyllum cainito) Deze vruchten zijn lekker zoet, je lepelt ze uit. Het is intussen goed warm geworden. De kleine jongetjes sprongen met hun kleren nog aan in het wate,r een soort sloot voor hun huis. Leuk om te zien. Afscheid genomen van de familie met een zak fruit onder de arm. Terug gefietst. Even nog een klein weggetje, zandpad, de Ramboetanlaan in. De ramboetans waren nog niet rijp. Om half drie weer terug met de boot naar Domburg. Aan de waterkant in Domburg in een bekende warung gegeten en een lekkere dawet gedronken.